چیزی که من فهمیده ام این است که :
این دوست خوب نیست که حال تو را خوب میکند
در واقع حال خوب توست که دوستان و آدم های خوب را جذب میکند !
آنقدر حال ها خراب و بد است که آن آدم خوب خوب ها هم از بدتر شدن حالشان فراری اند .
منتظر نباش کسی بیاید و اشک ها و غم هایت را پاک کند .
آدم ها دیگر حوصله ی اشک و غم خودشان را هم ندارند .
حالت را خوب کن .
مادر و پدر خودت باش .
مسئول خودت باش .
شاد باش .
آن وقت می توانی منتظر زنبورها شوی تا به دور عسل جمع شوند .
روح وحشی
+این نه گلایه است و نه منفی بافی .
واقعیت این است که انسان بالغ مسئول شادی خودش است و انتظار ندارد که دیگران از راه برسند و شاداش کنند . بلکه منتظر تقسیم کردن شادی خود با دیگران و نتیجتا شادتر شدن خودش است .
++منتظر نباش تا کسی بیاید و در آغوش ات بکشد . خودت خودت را در آغوش بکش ...