تنهایی سخته . گاهی میشه پنجه ای روی گلوت ...
اما سخت تر از اون اینه که یه آدم بی ربط توی زندگیت باشه !
روح وحشی
+پنجه را به نرمی از روی گلوم بر میدارم . جای دردش را کمی با دستام التیام میدم .
این نیز بگذرد ...
++بهار گیلان فوق العاده است . انگار که توی باغ پرندگانم :)
چقدر درد ناک است این مشکل که همیشه برای فرار از دست یک آدم
به آدم دیگری پناه برده ایم .
اعتیاد به آدمها بدترین نوع اعتیاد است !
ریچارد یاتس
+هیچ وقت کسی نمیتواند حالمان را خوب کند اگر نیاموخته باشیم که قبل از آن خودمان حال خودمان را خوب کنیم .
آدم ها حالشان کلهم خراب است . آن وقت تو از این چاله میپری توی آن چاه !!!
++و این اشتباهی است که همه ی ما حداقل یک بار دچار ویروس اش شده ایم . ویروس اعتیاد به آدم ها . بعضی زود خلاص میشوند و بعضی با نشئگی و خماری اش حسابی حال میکنند !
وقتی تمام لذت و زیبایی زندگی در روابط اجتماعی و حتی شغل خلاصه میشه باید ترسید . این یک زنگ خطره !
آدم های زیادی را میشناسم که به ندرت با خودشون تنها میمونند .
میگن حوصله ام سر میره .
دور هم خوش میگذره .
واقعیت اینه که اغلب ما می ترسیم که با خودمون تنها بمونیم .
بلد نیستیم در تنهایی لذت ببریم .
هنرمندان بخصوص در هنرهای تجسمی ، نویسندگی ، نوازندگان و موارد مشابه کمتر با این مشکل روبرو میشن .
افرادی که کتابخوان هستند هم .
هر چیزی به قاعده . انسان موجود اجتماعی هست و در جمع هایی که اهداف مشترک وجود داره و یا صمیمیت و عشق ، انرژی زندگی در او بیشتر میشه اما ...
اما برای شناخت خود ، آشتی با خود ، یافتن خود و پاسخ به سوالات وجودی ما نیاز به تنهایی داریم .
خلاقیت در تنهایی بهتر متبلور میشه .
خلاقیت زاده ی رویاست و رویاها کاملا خصوصی هستند حتی وقتی ظاهرا مشترک به نظر می رسند .
از خودمون فرار نکنیم . ما بیش از اونکه به جمع نیازمند باشیم به تنهایی نیاز داریم .
در تنهایی خودمون را پیدا میکنیم و در جمع ارائه میکنیم .
برعکس اش بعید به نظرم میرسه .
روح وحشی
+نخواهیم که مدام مشغول باشیم . گاهی فقط به خودمان گوش کنیم ...
++تنهایی به ما انرژی و شادی میده که منجر به خلاقیت میشه . البته اول باید با ترس از تنهایی روبرو بشیم .
+++تنهایی موجب افسردگی نیست . افسرده ها تمایل به تنهایی منفعل دارند .
++++قطعا میزان نیاز چه طبیعی و چه چیزی که خودمون حس میکنیم متاثر از شخصیت و روحیه و سن و سال و فرهنگ و ...است . اما چیزی که فهمیدم اینه که همه ی ما از کودکی تا مرگ بهتره گاهی به خودمون فرصت تنهایی بدیم . یک تنهایی خوب و پویا ...
دنیا پر از آدمای تنهاست که از پا پیش گذاشتن می ترسن .
دیالوگ / فیلم کتاب سبز
پیتر فارلی
وقتی انسان ها از تنهایی می نالند
منظورشان این نیست ڪه اطرافشان خلوت است، تنهایی این است که هیچڪس نمی فهمد چه می گویند !
آیزایا برلین
+آدم ها میتونند دوستت داشته باشند .
میتونند سعی کنند که بفهمند تو را .
اما نمیتونند بفهمند ات !
ما خیال میکنیم که همدیگر را میفهمیم .
ما فقط چیزهایی را میفهمیم که دل مون میخواد بفهمیم .
چیزهایی که سایه هامون را بیرون نریزه .
و شوربختانه اسم قضاوت های ناعادلانه مون را عقل و شعور و درک و بدتر از همه شناخت واقعیت طرف مقابل گذاشتیم !
حداقل سعی کنیم قضاوت نکنیم .
با سایه هامون رفیق باشیم .
حس تنهایی بزرگترین درد مشترک بشریت هست .
بخصوص وقتی وسط یک عده asshole زندگی میکنی !
پشت اکثریت قریب به اتفاق لبخندهای مهربون اینه :
کی از شر تو راحت میشم . بسه دیگه . تمومش کن .
پشت اغلب جمله ی میفهمم ات اینه :
وای چقدر نق می زنی . سرم رفت !
پشت خیلی از درک ات میکنم ها اینه :
من خودم کلی بدبختی دارم . اینم گیر داده ها !
پشت بسیاری از بله بله درست میگی :
shut up بابا !
پشت اکثریت هر جور صلاح میدونی :
من مخالفم . حالا برو بمیر !
پشت صادقانه بگم ها چه بسا اینه :
دارم سرت شیره می مالم !
هر کاری داشتی خبرم کن های زیادی شنیدم که معنی اش اینه:
فعلا از سرم باز شو !
...
هزار جور دیگران را فریب میدیم تا احساس خوبی نسبت به خودمون داشته باشیم .
بین اینجور آدمها زیستن خود خود مرگ تدریجی ه!
اگر کسی را پیدا کردی که حداقل سعی کرد تو را بفهمه چهار چنگولی بچسبش .
اون حتما سعی میکنه کمتر هم قضاوتت کنه !
روح وحشی
اولش نامحسوسه . خودتم نمیفهمی .
اما یک زمانی می رسه که میبینی انگار حالت بهتره . خیلی بهتر !
برمیگردی و عقب را نگاه میکنی .
میبینی اوه ! کلی دنده عقب اومدی و خودتم نفهمیدی .
لابد خوابم برده بوده . به خودت میگی !
آخیشی میگی و اینبار خودت شخصا و راسا و با عزم جزم دنده عقب می ری .
عجب حالی میده تنهایی .
بعد یک مدت اما دیگه این واژه را نمیشناسی .
انگار از دایره ی لغاتت حذف شده !
روح وحشی
+منظورم عزلت و انزوا نیست .
کنار آدما هستم . اما نه با آدما هستم نه دیگه میخوام باشم .
اما اگر لازم باشه ...
دیگه بقیه اش ریا میشه اگه بگم 😉
وقتی کم کم یاد میگیری که برای خودت زندگی کنی ، بی آنکه بخواهی به هر طریقی خودت را برای دیگری مصرف کنی ، آن وقت است که مقدمه ی کتاب پایان تنهایی خودت را نوشته ای !
ادامه ی مطلب
وقتی میفهمی که فرزندت بیش از آنکه باید تو را مصرف کرده و یا شاید بهتر است بنویسم بیش از آنچه لازم بوده خودت را هدر داده ای .
وقتی میفهمی سال ها برای مادرت مادر بوده ای و طعم شیرین کودکی و فرزند بودن را نچشیده ای . وقتی میفهمی که مادرت تو را مسبب بدبختی خودش اش میداند . وقتی میفهمی تو فرزندی بوده ای حاصل یک انتقام و نه یک عشق .
وقتی میفهمی که هرگز به خواهر و برادرت فرصت ندادی تا برایت خواهری و برادری کنند و برایشان مادر بوده ای .
وقتی نمیفهمی پدر داشتن چه مزه ای میتواند داشته باشد اما برایش مادر میشوی .
وقتی میفهمی کسی که عاشقانه دوست اش داشته ای ؛ عشق ات ، سهم تو نیست و هرگز هم نخواهد بود . اویی که با تمام وجودت میفهمیدی اش ، هیچوقت حرف تو را نفهمید و اسیر برداشت های غلط اش بود .
هرگز ندانست که تو ذره ای از او توقع نداشتی و فقط دل ات میخواست دست نوازشی باشی برای تنهایی اش . دستی دهنده و نه هرگز گیرنده ! نفهمید که تو هیچ نخواستی مصرف اش کنی . نخواستی آینده اش را ؛ دلخوشی هایش را ؛لذت هایش را ؛ خودش را از خودش بگیری .
و فقط میخواستی گاهی در کنارش ، خودت باشی ، خودش باشد بی آنکه نگران قضاوت های غلط پی در پی آن دیگری باشید . قضاوت هایی کشنده که دهانت را از گفتن حرف هایت باز می دارد .
وقتی یادت می آید که چه سان میترسیدی بگویی از آنچه در درون ات میگذشت . میترسیدی که باز قضاوت ات کند و انگ های عجیب و غریب به تو بزند .
وقتی کم کم میفهمی اویی که همه ی دلیل بودن ات است با تمام وجودش نبودن ات را ، رفتن ات را و محو شدن ات از زندگی اش را آنهم چه حریصانه و سنگ دلانه میخواهد و در این راه به هر وسیله و دروغ کودکانه ای متوصل می شود . و چه بهتر که هر چه رنج آورتر باشد این دروغ ها .
وقتی میفهمی که عشق ؛ در مقابل مادیات و لذات کوچک زندگی ، بازنده ای بیش نیست .
وقتی میفهمی که عشق در ذهن اویی که عاشق اش بوده ای ، عاشق ات بوده است ، واژه ای است نماد دشمنی که باید بر آن غلبه کرد و بر قله ی پیروزی اش پرچم فتح کوبید و پای آن به شادی رقصید و آواز سر داد . چه جشنی باشکوه تر از شکستن دل معشوقی که بالاخره به عاشقی ابدی مبدل گشت و از سرش باز شد !
و ناگهان چه خوب میفهمی که تو از یک معشوق به یک مزاحم بدل شده ای و باید از صفحه ی روزگارش محو شوی .محو محو محو ...چیزی شبیه مردن ! انگار که هیچ نبوده اید . نه تو ...نه عشق !
آن وقت است که خودت را مادرانه در آغوش میکشی و استحاله ی تنهایی را با تمام وجود حس میکنی ...مانند گلوله برفی که در دستان گرم کودکی ات به آرامی ذوب میشد و لذت آن در کف دستانت بدن ات را مور مور میکرد .
آن وقت است که میفهمی، حس تنهایی در تو به نیستی و زوال رسیده است و کتاب پایان تنهایی به صفحات آخر ...
روح وحشی
+دوست داشتن آدم ها دوست تو نیست . دشمن تو هم نیست . مرحله ای سخت از زندگی توست که به تو بیاموزد چیزی را که هرگز نمیخواستی بیاموزی .
++حس تنهایی اختراع انسان های مازوخیست است .
میتوانیم تنها نباشیم اما به عمد این حس را در خودمان می آفرینیم .
یا با افکارمان
یا با اعمال مان
+++میتوانستیم تنها نباشیم . فقط با فرصت به یکدیگر . عشق تکرار نمیشود !
و دگر هیچ ...
روزگاریست سخت زمستانی
آدم ها غریبه ای در شهر
صورتک ها پیدا
صورتک ها در جیب ها
صورتک ها آدم ها
...
پشت میزهای خاطره
هر کس به ساختن خاطره ی خود مشغول
با لبخندی گشاد بر صورت
و قطعه ای کیک و یک فنجان اسپرسو
خاطره ای " همین الان یهویی "
هر کس غرق دنیایی که دیگر مجازی نیست
آدم ها غریبه ای در شهر
..
و در نیمه شب های چار دیواری
هیچ عاشقانه ای را میلادی نیست
همه جا حصار و دیواریست نامرئی
حتی روی تختخواب های کینگ سایز مرمرین
.
همه تنهاییم
سخت تنهایم
ما غریبه ایم در شهر
...
روح وحشی
آن چه انسان‌ها را به سمت یکدیگر سوق می‌دهد عشق نیست، این است که نمی‌توانند تنهایی را و درتنهایی خود را تحمل کنند.
خلا درونی ودلزدگی سبب می‌شود به جمع روی بیاورند یا به سفر بروند و یا به شرابخوارگی مبتلا گردند.
آرتور شوپنهاور
در باب حکمت زندگی
تنهایی نه تنها بد نیست که برعکس لازمه.
اما حس تنهایی با تنهایی فرق داره.
حس تنهایی دردناکه اما وقتی میبینی خیلی ها در این حس تو با تو مشترکن دیگه احساس تنهایی نمیکنی.
یک جور درد مشترک
آدم برای بلوغ نیاز به هر دو داره ...
روح وحشی
+خودم خوشم اومد از این کامنت فیلسوفانه ی خودم 😎
دو بار توی زندگیم نخواستم باشی .
بار اول بعد از جراحی تومور مغزی وقتی از ICU به بخش منتقل شده بودم و کم کم اثرات مورفین از بدنم بیرون می رفت .
یک لحظه به ذهنم اومدی اما هیچ واکنشی به تو نداشتم . کاملا بیتفاوت !
و امروز که در اوج مشکلات و استیصال هستم و عمیقا فهمیدم که ما تنهاییم !
بچه ها موقع درد و رنج دنبال آغوش مادر هستن .
بزرگترها هم همینطور ...
من هر وقت در اوج رنج و درد بودم آغوش تو را خواستم . تو هم مادرم شدی و هم پدرم اما امروز حتی از دست تو هم کاری برنمیاد .
براستی که حقیقتا ما تنهاییم . تنهای تنها !
روح وحشی
+ذره ای از علاقه ام کاسته نشده اما ...
وقتی به این باور رسیدی که در این دنیا تنهایی اونوقت تازه بر سر یک دو راهی قرار میگیری :
یک راه : تنهایی ات را بپذیری و به زندگی ادامه بدی .
یک راه : با تنهایی ات بجنگی . جنگی مغلوبه که یا به استهلاک تدریجی می انجامه یا به خودکشی !
روح وحشی
+شاید چیزهایی که مینویسم درست باشن و شاید هم غلط .
کی می دونه ؟!
++فکر خودکشی مثل یک آبنبات قیچی بادوام همیشه گوشه ی لپ امه و هرگز آب نمیشه . فکر کنم از وقتی توی شکم مامانم بودم باهاش کلنجار می رفتم !