بسیاری از مخاطبین وقتی وارد وبلاگ میشن خیلی سرسری و به سبک اسکنر مطالب را ظرف چند ثانیه نگاه میکنند و مستقیم می رن سراغ بخش نظرات .
من شخصا کم وبلاگ میخونم اما به هر حال تا نخوام کامنت بذارم نمیرم سراغ نظرات مگر اینکه مطمئن باشم موضوع دندانگیری در اون بخش پیدا میشه .
وبلاگ نویسی شده عادت ما وبلاگ نویس ها و ریزش مخاطب اونم به شکل پاییزی تاسف آوره اما بازدارنده نیست .
گاهی مخاطبان اصلی هر وبلاگ به تعداد انگشتان دست هم که باشند ما وبلاگ نویس ها راضی هستیم .
چه بسا دوستان خوبی هم بشیم . یا حتی بتونیم تاثیر چشم گیری در افکار اونها داشته باشیم .
من مینویسم .
تو هم بخوان .
البته خوشبختانه کامنت زیادی اینجا نیست . اما لطفا خود مطلب را بخون . 😉
روح وحشی