عشق یک واژه ی پر از معماست .
آنچه پیداست این است که نیازهای مختلف که ناشی از مکانیزم جسم و انرژی های روح ماست دست به دست داده اند تا ما به کسی یا چیزی درون یا بیرون کشش پیدا کنیم.
هورمون ها
نیازهای اجتماعی
من ها و نفس
ولی آنچه در غایت رسیدن اش آرزوست عشق به معنای خاص اش است که علی الظاهر فقط نصیب عرفا شده و راه بسی دشوار و محال می آید .
اما عشق به معنای عام شاید سکوی پرتاب باشد ...
به هوس آلوده اش نکنیم !
هر چند هوس هم بخشی از مکاتیزم بدن ماست اما با شجاعت و بدون خود فریبی معترف باشیم و بیهوده لباس عاریه ای عشق بر تن آن نکنیم که ما در اولین مرحله حیوان هستیم و تابع هورمون ها و غریزه ی جنسی چرا که طبیعت از ما فرزند میخواهد و ادامه ی نسل ...
عشق ما را بسوی مرتبت انسانی و کنده شدن از سکوی نخست هدایت می کند.
باشد که بفهمیم و بجوییم اش ...
آمین
روح وحشی
hezartooye1zan@