وقتی در آرزوی ممکن هستید، غیر ممکن هم می تواند رخ دهد. هنگامیکه در آرزوی غیر ممکن هستید، حتی ممکن هم مشکل می شود. انسانها دوگونه اند؛ پرانرژی و کم انرژی. پرانرژی بودن خوب است و در کم انرژی بودن هم اشکالی وجود ندارد. افراد کم انرژی خیلی آهسته حرکت می کنند. آنها اصلا نمی جهند. رشد آنها همچون رشد درختان است؛ طولانی ولی بدون مخاطره. در عوض، آنسانهای پرانرژی خیلی سریع حرکت می کنند. با آنها کارها خیلی سریع پیش می رود. این خیلی خوب است، ولی ممکن است هرچه را بدست آورده اند، خیلی ساده- به همان سادگی به دست آوردنشان- از دست بدهند. آنها به سادگی سرنگون می شوند؛ زیرا رشدشان جهشی است. کم انرژی ها در سوداگری دنیا، به سادگی شکست می خورند. آنها همیشه عقب می مانند و به همین دلیل محکوم شده اند. آنها از بازی چشم و هم چشمی رها شده اند و از لحاظ رشد معنوی، از پرانرژی ها، جلوترند؛ زیرا شکیبا و صبورند. کم انرژی ها خیلی عجله ندارند و هیچ چیز را آنی و سریع نمی خواهند. آنها هرگز در انتظار غیر ممکن نیستند.
اوشو