ما همچون دانه های زیتونی هستیم که تنها زمانی جوهره ی واقعی خود را بروز می دهیم که در هم شکسته و له شویم ! عهد عتیق
ادیان از لحظهای که دم از اخلاق میزنند و با صدور فرمان تهدید میکنند، به خطا میروند. برای خلق مجرمیت و مکافات احتیاجی به وجود خداوند نیست. همنوعان ما با کمک خود ما برای این کار کفایت میکنند. شما از روز داوری الهی سخن میگویید. اجازه بدهید که با کمال احترام به این حرف بخندم. من بدون ترس و تزلزل در انتظار آن روزم: من چیزی را دیدهام که به مراتب از آن سختتر است؛ من داوری آدمیان را دیدهام... میخواهم راز بزرگی برایتان فاش کنم. درانتظار داوری روز قیامت نمانید. این داوری همهروزه رخ میدهد... آلبر کامو
سپاس و تشکر فراوان از شما ممنون از مطالب اموزندتون و ب این حال جمله (تنهایی تنها درد بی درمان است ) غلط میشه نه یا این جمله رای افراد دیگرست؟
و این که انسان ها به تنهاییی مبطلا نمیشوند چون درکی از تنهایی ندارن و انسان زمانی به این درد مبطلا میشود که کسی در دلش مانده باشد و احساس کند بدون او تنهاست (درست بودن؟؟؟) بازم تشکر و سپاس فراواس
پاسخ:
اینجور هم میشه گفت .
زنده باشید
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.