در شب گیسوان تو ؛ مست به خواب می روم

پرواز همای

در شب گیسوان تو

مست به خواب می روم

ای که تو سوی خویش و من

سوی سراب می روم

گاه نگاه میکنی بر من و 

آه میکشم

گر چه تباه می کنی عمر من و همچنان

مست و خراب می روم

بس که پریش گشته ام

در پس و پیش گشته ام

دور زخویش گشته ام

در ره گیسوان تو

بی تب و تاب می روم

گوش نمی دهد دلم

زهی خیال باطلم

آگه از انکه غافلم

سوی حباب می روم