دیروز با یه آدم معقول و اهل اندیشه و مطالعه حرف میزدم .
بحث عقل و عشق بود ...
می گفت آدم های عقل گرا در نهایت دم دمی مزاج میشن ...
دقیقا همینطوره چون عقل مصلحت اندیشه و صلاح نسبی و متغیر !
به عکس دل که سمت و سوی اون مشخصه و مصلحت طلبی به یقین تبدیل میشه و یقین چیزی نیست جز خواسته ی عشق ...
روح وحشی