صنما کشتی دل را به گل انداخته ام

! هر چه بود بگذشت و ما نیز بگذشتیم

صنما کشتی دل را به گل انداخته ام

! هر چه بود بگذشت و ما نیز بگذشتیم





ما همچون دانه های زیتونی هستیم که تنها زمانی جوهره ی واقعی خود را بروز می دهیم که در هم شکسته و له شویم ! عهد عتیق


ادیان از لحظه‌ای که دم از اخلاق می‌زنند و با صدور فرمان تهدید می‌کنند، به خطا می‌روند. برای خلق مجرمیت و مکافات احتیاجی به وجود خداوند نیست. هم‌نوعان ما با کمک خود ما برای این کار کفایت می‌کنند. شما از روز داوری الهی سخن می‌گویید. اجازه بدهید که با کمال احترام به این حرف بخندم. من بدون ترس و تزلزل در انتظار آن روزم: من چیزی را دیده‌ام که به مراتب از آن سخت‌تر است؛ من داوری آدمیان را دیده‌ام...
می‌خواهم راز بزرگی برایتان فاش کنم. درانتظار داوری روز قیامت نمانید. این داوری همه‌روزه رخ می‌دهد...

آلبر کامو


 

کوچکترین وابستگی میتونه مانع بزرگی برای رسیدن باشه .

این رو با تمام وجود حس کردم.

وابستگی و دل بستگی با وارستگی منافات داره .

اما قطعا راهش فرار نیست .اینکه خواسته رو سرکوب کنی یا راه رسیدن رو عوض کنی ...اینا همه اش خودفریبیه.

اگر تونستی در مجاورت آتش باشی و نسوزی 

اگر تونستی از آب رد بشی و با وجود رطوبتی که نشسته بر تنت خیس نشی

اونوقت میتونی بگی من یک انسان رها هستم.

روح وحشی

پ.ن. وقتی تمام ذهن و روحت درگیره یعنی وابسته ای و دلبسته.

خودتو فریب نده

کاری که تو میکنی اسمش فراره

خودفریبی

ریا

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی