وقتی خورشید داره بی منت میتابه ؛موندن تووی خونه دیوانگیه . وقتی زدی بیرون و زیر نور خورشید جون گرفتی ،تشکر نکردن حماقته ...
هر چی بیشتر قدرشناس باشیم خداوند بیشتر به ما نعمت میده .چون شکر باعث مثبت اندیشی ما و باز شدن در آگاهی به ذهن ما میشه . این آگاهی هم باعث دریافت بیشتر .
اما ما چه میکنیم ؟
مدام غر و ناشکری و زیاده خواهی . اینجوری هیچوقت داشته هامون رو نمیبینیم . فقر در ذهن ماست و نه در بیرون .
و بعضی از ما نعمات رو پس می زنیم ؛نادیده میگیریم ؛ گناه میدونیم و غیره . چون بجای تعمق در معانی برداشت سطحی از اونها داریم .
بعضی هم به حداقل های موجود ؛به مادیات و به زندگی ابتدایی قانع هستیم و جرات درخواست های بزرگتر رو نداریم .
و ...