دلسوزی عمیقی حس میکنم نسبت به کسانی که همه چیز را با نگاه
قضاوت
و
نقد
می بینند. اینها به شدت خودشیفته و متوهم هستند. لذت بردن را خوب بلد نیستند و برای جلب توجه و تغذیه من هاشان مدام دیگران و زندگی را زیر سوال می برند ...
واقعا ترحم برانگیزند که خیال می کنند رقمی هستند در این جهان لایتناهی.
براستی که ما هیچ هستیم و بس !
روح حشی