#بیا حرف بزنیم .
₩راجع به چی ؟
#هر چی !
₩بیا سکوت کنیم .
#چرا؟!
₩چون از حرف زدن راجع به هر چی بهتره !
#آهان . باشه .
راستی شنیدی که ...
₩نه نشنیدم . قرار شد سکوت کنیم .
#میخوام اما نمیشه خب .
₩اوهوم میفهمم . ترک عادت سخته .
بیا حرف بزنیم .
#راجع به چی ؟
₩سکوت !
روح وحشی
+دلم سکوت ذهن میخواد . زیر فشار شلوغی ذهنم دارم له میشم .
...
تحمل صدای موسیقی را هم ندارم . چیزی که واقعا دوست دارم سکوت محض ه ...
گاهی بهترین حربه نه برای ضربه ی کاری به دشمن یا حریف بلکه برای آرامش چیزی نیست جز سکوت .
سکوت معمای بزرگیه که بندرت میشه صد در صد حل اش کرد . معمولا در مواجه با سکوت ما پاسخ را حدس میزنیم . گاهی قریب به یقین و گاهی غریب به یقین !
سکوت در مقابل ورود به حریم خصوصی پیام قاطعانه تری داره تا اینکه توی چشمای طرف نگاه کنی و بگی : وارد حریم خصوصی من نشو !
اینجا که اروپا نیست . مردم ما براحتی به خودشون اجازه می دن وارد حریم دیگران بشن و حتی برای دیگران نسخه بپیچین و تعیین تکلیف کنند !
وقتی رفتار عامه ی مردم را بشناسی در مواجه با این رفتار نه با خشم منفعلانه بلکه مهربانانه ، لبخندی میزنی و رد میشی .
واقعا لازم نیست چیزی بگی مگر وقتی که طرف مقابل رفتارش ایجاد مزاحمت کنه !
در این سالهای وبلاگنویسی کامنت های زیادی دریافت کردم که به مرز مزاحمت رسیده و حتی از اون رد شده . اوایل ناراحت میشدم الان فقط حذف شون میکنم .
Just Ignore
سکوت در مذاکرات باعث میشه طرف مقابل به حدس و گمان روی بیاره و شروع کنه واکنش نشان دادن و دست خودش را رو کنه . شایدم دقیقا کاری را انجام بده که ما میخوایم !
اغلب ما تحمل سکوت را نداریم . در تنهایی هامون فورا تی وی یا دستگاه پخش موزیک را روشن میکنیم . کنار دوست و خانواده ممتد حرف میزنیم . واقعا نگران چی هستیم ( از خودم زیاد میپرسم این سوال را) اینکه به ما انگ هایی بزنن :
اخم کرده
قیافه گرفته
ناراحته
ما را داخل آدم حساب نمیکنه
یه چیزی شده
و ...
نگران این برچسب ها هستیم و شروع میکنیم حرف زدن . نه البته همیشه از روی میل ...
روح وحشی
+منم دچار شکستن سکوت در مواقعی که دلم نمیخواد هستم . برای همین بیشتر تنهایی را ترجیح میدم .
++گاهی میمیرم برای اینکه حرف بزنم . شوخی کنم . بحث و گفتگو کنم . اما بندرت !
این جمله با وجود ظاهر ناخوشایند و شاید با چاشنی توهین آمیز بودن یکی از ادیبانه و پرکاربردترین جملات عصر حاضر است .
سکوت ، حرف زیادی برای گفتن دارد اگر به جا باشد . نه جایی که جایز که نیست بلکه حماقت و حماقت و حماقت است .
جایی که داری از درد جان می کنی اما یا حالش را نداری یا جرئتش را تا حداقل یک آخ جانانه بگویی !
تحمل کردن و صبوری و مدارا همیشه نشانه ی عقل نیست . نشان میانه حالی و اصلا بیحالیست !
آدم بالغ رویه اش را به گونه ای انتخاب میکند که نتیجه ای درخور بگیرد اما خوار و ذلیل نشود !
مهم نیست دیگران چه قضاوتی میکنند . مهم این است که در خلوت خودت به خودت ببالی و افتخار کنی و نگویی ای کاش چنان کرده بودم و چنان گفته بودم .
علی الحال بی جا حرف زدن عواقب بدتری دارد بخصوص از نوع زبان سرخ و اراجیف و ...
روح وحشی
+پرگویی کردم انگار !
چه رنج آور است
از دست دادن
وقتی در آغازی
و دل کندن
جان کندنیوقتی در اوجی
نشسته بر نقره ای ماه
...
به عمد
ندیدن
نشیندن
اما چه حاصل ؟
حقیقت خود پیداست
..
و خداوند سکوت را آفرید
در میان لب هایی
پر از حرف
.
می پذیری
چونان که از ازل چنین بوده
سرنوشتت
روح وحشی